Βέδας ο αιδέσιμος

(Baeda ή Bede Venerabilis, Γιάρμαουθ, Νορθάμπτον 672/3 – Τζέροου 735 μ.Χ.). Άγγλος λόγιος, ένας από τους μεγαλύτερους του απώτερου Μεσαίωνα και θεμελιωτής του αγγλοσαξονικού χριστιανικού πολιτισμού, άγιος της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Ανάλωσε σχεδόν όλη τη ζωή του στο μοναστήρι του Τζέροου μελετώντας, διδάσκονταςκαι γράφοντας. Ασχολήθηκε με την ιστορία και τη φιλοσοφία, τις φυσικές επιστήμες καθώς και με εκπαιδευτικά προγράμματα, έρευνες και μελέτες για τη φιλολογία των εκκλησιαστικών πατέρων. Σε όλα αυτά δεν επέδειξε κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, αλλά μια τρομερή ικανότητα να οργανώνει μια πνευματική προσπάθεια στην υπηρεσία της πίστης. Η επίδραση του Β. δεν περιορίστηκε στην Αγγλία, αλλά εισχώρησε στον κόσμο του καρολιγγειανού πολιτισμού. Το κυριότερο έργο του, η Εκκλησιαστική ιστορία τωνΆγγλων (γραμμένο στα λατινικά) σε πέντε βιβλία, αναφέρεται στη χρονική περίοδο από την απόβαση του Καίσαρα στη Βρετανία έως περίπου το 730 και είχε μεγάλη διάδοση και αντίστοιχη απήχηση σε όλη την καθολική Ευρώπη του Μεσαίωνα. Το 1899, ο Β. ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από τη Δυτική Εκκλησία στις 27 Μαΐου.